dromen

Volgens Jung geven dromen iets prijs van het onbewuste ,

en ik kan daar gezien mijn ervaringen ook niet omheen.

Ik droomde vannacht dat ik , samen met vele anderen, aan het voorbereiden was

om te sterven. Er werd ons, door kenners, uitgelegd hoe dat ging, hoe we onze creativiteit konden inzetten om ons te kleden voor die gelegenheid. Kledingstukken, sieraden, lagen klaar  voor gebruik. Ik koos een kleurige sjaal en een collier van rode en roze bloedkoralen.

Na verloop van tijd vormde zich een lange rij en in een wat plechtige ceremoniële sfeer liepen we richting het einde.

We werden door kundige en liefhebbende mensen  begeleid.

De vrouw die voor mij liep tussen twee begeleiders in was aan de beurt. Ze stond even stil. Ik dacht dat ze aarzelde en ik voelde zelf ook ineens angstige twijfel: ik kon ook gewoon nee zeggen.

Toen zag ik haar een grote stap voorwaarts maken, als een dier dat gaat….

Het einde vond plaats in een vuur.

Misschien moeilijk voor te stellen, maar ik ben bemoedigd door deze droom, ook al was het ook angstig en een wat macaber verhaal.

Sterven in dit verband herken ik als een archetypische weergave van een metamorfose.

 Ik voel aan dat deze periode mij , en ook veel anderen, meeneemt in een grote verandering. Een verandering van binnenuit,  sommige  eigenschappen en gewoontes verdwijnen ,  andere worden ontwikkeld of versterkt.

Sterven als een feniks die sterker en met nieuwe mogelijkheden uit zijn as herrijst.

Een nieuw begin, waarvan de impact nog niet kan worden gezien omdat ik midden in het sterven zit van het oude.

Maar dat wel al kan worden aangevoeld in zijn nieuwe kwaliteit.

Zo’n periode vraagt vertrouwen in het leven zelf, als een zelfsturend systeem.  Ik zie waar mijn aandacht zich op richt, waar de “drive” zit en die stroom volg ik zoveel ik kan.

Er zijn visioenen, maar ik kan alleen maar de volgende stap zetten, hier, op de grond waar ik op loop.

Deze transitie kenmerkt zich door  het verschijnen van nieuwe mensen in mijn leven, door de behoefte aan meer ruimte voor mijn vrije werk, uitmondend in de aankoop van een schuur [atelier] achter mijn huis, en ook door de concreet groeiende mogelijkheid /vraag om mensen te begeleiden middels het smeedwerk in trajecten van bewustwording.

Ik verwonder me en ben benieuwd